Cała prawda o woskach Essence of Life

Hello!

Jakiś czas temu na moim FanPage'u pojawił się wpis z zapytaniem odnośnie współpracy z Hurtownią Świec Light. Na początku pomyślałam, że czemu nie... Jednak szybko odmówiłam, bo podejście pana reprezentującego manufakturę było wręcz odpychające. Kilka blogerek wie, o czym piszę.

Chcąc poznać opinię o woskach, świeczkach i innych produktach stearynowych bądź parafinowych wpisałam małe co nieco w wujka Google, który odkrył przede mną głęboko skryte czeluści Internetu. Multum filmików na YT, mnóstwo postów na blogach, a prawie wszędzie mega pozytywne opinie. Jako, że dalej byłam ciekawska, to postanowiłam na własną rękę zakupić kilka sztuk i powiem Wam, że było to najgorzej wydane kilkanaście złotych w tym roku. 

Dwa dni temu dostałam zamówiony towar. Moje niecne szpony rozerwały kopertę niczym Reksio szynkę po to, aby za chwilę w moje nozdrza uderzyła chemiczna woń nie wiadomo czego. Po wstępnych oględzinach byłam zdecydowanie na nie i tak też napisałam na wall'u. Kilka osób zlinczowało mnie za wymogi, które postawiłam tym woskom. 

Popaliłam, obwąchałam i wywaliłam. Serio. 100 razy pisałam więc napiszę i 101, że pracowałam Tesco jako tester jakości i ze względu na mocno rozbudowany zmysł węchu i smaku brałam udział w specjalistycznych sesjach diagnostycznych. Dlatego też mam uczulenie na chemiczne zapachy, które są bez wyrazu, a niestety takie znajdziemy w woskach Essecne Of Life, które wcześniej nosiły nazwę łudząco podobną do Yankee Candle. 

Pierwowzorem tego typu gadżetów jest amerykańska firma YC i jeśli o nią chodzi, to mogłaby zaprzedać jej duszę. Cały czas tuptam nóżkami, bo czekam na zamówienie zza wielkiej wody, które przemieszcza się kontenerowcem w kierunku Europy i mam nadzieję, że dopłynie na moje urodzinki :D

Ze Light skusiłam się na kilka zapachów i tylko jeden z nich jako tako podszedł moim receptorom. Reszta była albo tak słaba, ze podczas palenia nie wydawała żadnego aromatu, albo wręcz przeciwnie - nieziemsko śmierdziała.

Mam mały kominek, któremu wystarczy 1/4 tarty YC, aby napełnić wonią pokój. W przypadku EOL potrzebowałam aż pół krążka. Dodatkowo te nasze polskie są o wiele mniejsze niż ich zagraniczne rodzeństwo. 4 połówki wypaliłam na jednym mały tealight'cie... Krótkotrwałość to cecha nr tych wyrobów. Poza tymi wadami, doczepiłam się jeszcze jednego, ale jakże istotnego szczegółu - każda folijka, w która opakowany jest wosk posiadała dziurę w miejscu zgrzewania.

W przypadku zapachów owocowych, czyli: Fig, Ginger Orange, Vanilla Strawberry, Raspberry, Cranberry czy też Brown Sugar związki zapachowe w żaden sposób nie odzwierciedlają nazwy. Na próżno szukać korzenno - pomarańczowych nut w Ginger Orange, czy żurawinki w Cranberry. Słabiutko, nawet bardzo słabiutko. 

Brow Sugar to z kolei największa porażka. Podczas palenia ulatnia się smród przypalonego cukru, a gdy to minie ujawnia się smród spalonej parafiny. Syf, kiła i mogiła. 

Jedyna tarta, którą spalę do końca to Cotton Fresh. Owszem jest to chemia w najczystszej postaci, ale jest na tyle znośna, że służy za odświeżacz w toalecie :D

Reasumując, jestem na nie i wolę wydać kilka złociszy więcej, aby w pełni móc cieszyć się wspaniałymi zapachami, które wypełniają mieszkanie od rana do wieczora. 

Owszem, nie miałam wszystkich tart EOL dostępnych w asortymencie, ale myślę, że to co zakupiłam stało się na tyle miarodajne, żeby wyrobić sobie negatywne zdanie w tym temacie. 

Wracam jarać YC, bo to jest mój nr 1 :)